Het was de bedoeling dit jaar wederom een flinke reis met onze zelfgebouwde camper te maken. Helaas vielen die plannen in het water. Daarom moest ik terugdenken aan de eerste reis die we met het campertje maakten, twee jaar geleden. Het was niet onze eerste lange reis, we brachten al een aantal keer eerder een maand door in het buitenland, ook met Lis. Maar het was zeker de meest bijzondere. Ruim 7 weken en meer dan 7000 km werkten, reisden, leerden en beleefden we mooie momenten. Wat is ons nu het meeste bijgebleven van de camperreis?
De reis begon natuurlijk met de aankoop van de juiste bus, de ombouw daarvan tot camper, de keuring en de auto verzekeren. Lees hier het begin van dit avontuur terug.
7x het mooiste aan reizen in een zelfgebouwde camper
1. Wildkamperen
Een van de redenen dat we naar Portugal wilden reizen was de mogelijkheid om te kunnen wildkamperen. En wauw, wat een ervaring was het. Het vrije gevoel, het zelfvoorzienend zijn. De ochtenden dat we aan/dichtbij het strand wakker werden en ik na een kop koffie lekker met Lis in het zand kon spelen waren onbetaalbaar.
2. Verzamelen
Ein-de-loos schelpen en stenen verzamelen; ik vond het zó gezellig. Uren hebben we samen over het strand gestruind om eigenlijk alles wat ook maar leek op schelp of steen in Lis’ emmertje te stoppen. De strategie om alleen maar uit te zoeken wat écht mooi was, ging er nog niet in. ‘Ik vind ze allemaal mooi!’ of ‘Deze vind ik ook echt heel bijzonder’ kreeg ik steevast te horen. Op het strand bij Peniche vonden we voor het eerst (naar mijn mening) écht bijzondere schelpen. Het was zo leuk om haar gezichtje te zien bij mijn enthousiasme.
3. Toeristische driftbui
Hoewel Lis er met 2,5 jaar de leeftijd voor had, bleven vreselijke driftbuien ons redelijk bespaard. Slechts eenmaal in de zoveel tijd is het raak. En daar koos ze precies een toeristische trekpleister voor uit: Palacio da Pena bij Sintra.
Wij wilden het paleis bezoeken, nouja, de paleistuin. Bij de entree bleek dat de wandeling ernaartoe kort maar vrij steil zou zijn. Er stonden daarom groene busjes klaar. Met een dikke rij wachtenden ervoor natuurlijk, dus wij besloten te lopen. We vertelden Lis dat we misschien op de terugweg wel met de bus konden.
Hoe dichter we bij het paleis kwamen, hoe ongeduriger Lis werd. Met klimmen op torens en een versnapering konden we haar nog even ‘paaien’. Tot het moment supreme: een driftige peuter op de grond. Ja, net als in die reclame.
Ik hoefde er niet naast te gaan liggen gelukkig, het was met een minuutje weer over. En naderhand kon ze vertellen waar het nu eigenlijk om ging: onze autofan had haar zinnen gezet op een ritje in de groene bus. Haha!
Dit was de ‘boosdoener’.
4. Sevilla
Beide kijken we met ontzettend veel plezier terug op ons bezoek aan Sevilla. De stad lag op onze route, dus een stop was een soort van logisch. Alhoewel het niet ons eerste bezoek aan de stad was, waren we er wel voor het eerst als gezin. En ik denk dat vooral dat feit het voor ons bijzonder maakte. Ons eerdere bezoek vond plaats aan de vooravond van een periode van ivf-behandelingen. Om nu samen met ons wereldwondertje hier te kunnen zijn was dus onbetaalbaar.
5. Camperlife
Ook de bus zelf was een hoogtepunt. Natuurlijk vooral omdat manlief ‘m zelf gebouwd heeft en het daarom al voor vertrek een speciaal vervoersmiddel was. Het is ons huisje. Wat ook nog eens steeds gezelliger werd naarmate we er langer mee onderweg waren: samen met Lis stickers (lichtgevende sterren, off course) plakken, lampjes ophangen, nepplanten toevoegen. Souvenirs een plekje geven. Samen slapen en wakker worden zo dicht bij elkaar. Eten koken in de bus. En een van de leukste dingen: rijden, met z’n drietjes op een rij.
6. Moeder-dochter-momentjes tijdens de campertrip
We reisden volgens het digital nomad principe dus er moest ook gewoon gewerkt worden. Daarom waren er regelmatig vader-dochter en moeder-dochter-momenten. Net als thuis, maar tijdens de reis waren die extra speciaal. Het is dan echt even samen de wereld ontdekken. Samen Portugese taartjes eten. Wandelen door een klein dorpje en een beetje struinen, ergens een winkel induiken. Samen naar weer een nieuwe speeltuin, of een zwembad. Maar een van de mooiste momenten is wel de volgende.
Manlief had een werk-issue en een deadline waardoor we een stop maakten op een minder dan noemenswaardige plek. Op Google Maps dacht ik een park te zien en ik besloot er met Lis heen te wandelen. Het bleek net zo oninteressant als het plaatsje zelf en eigenlijk geen park te noemen. Maar ‘hoera!’ voor kinderlijke verbeeldingskracht. Lis zag een trap en we hebben er een uur lang gespeeld alsof we naar de badkamer klommen, tanden moesten poetsen en dan renden we weer naar beneden. Tevreden met niets. Love it.
- Leuke boeken over reizen met campers: ‘I love the seaside‘ (ik heb zelf de editie Nederland, het boek over Frankrijk én de Frankrijk/Spanje/Portugal versie).
- Of doe inspiratie op met de boeken van Caravanity.
Helemaal geen bijzondere plek, maar hier heb ik me toch zo vermaakt met Lis!
7. ‘Heb je lekker gespeeld’
In de categorie ‘ik hoor mezelf praten’: op een dag kwam ik na een surfsessie weer het strand opgelopen. Een blij meisje rende me tegemoet, en spontaan vroeg ze me met haar lieve stemmetje ‘Heb je lekker gespeeld?’- iets wat wij natuurlijk regelmatig aan haar vragen. Aanvankelijk dacht ik dat manlief had gezegd dat het leuk zou zijn als ze dat aan mij zou vragen, maar ze had het echt zelf bedacht. Ik vond het zó aandoenlijk lief!
Ahhh nu ik dit blog zo schrijf, wil ik weer zo graag terug! Zou jij ook een camper zelf willen bouwen? Het vergt natuurlijk een hoop tijd, naast het zoeken naar de juiste bus en het bouwen ook uitzoekwerk zoals het vergelijken van een auto- of all risk verzekering. Toch is het veel voordeliger dan een camper af fabriek aanschaffen, en is ons huisje helemaal gebouwd naar onze wensen.
Ben je benieuwd naar de reis in onze zelfgebouwde camper? Hier lees je de reisverslagen terug.
x Anniek
Wil je zeker weten dat je geen printable of blog mist, volg mij dan op Facebook, Instagram of schrijf je in voor de nieuwbrief.